Nadchodzi wiosna. Dni stają się coraz cieplejsze, słońce przygrzewa, wokół robi się coraz bardziej sucho i wtedy też zaczyna się wypalanie traw. Wyschnięte trawy i zarośla szybko się spalają, a ogień, podmuchami wiatru, przenoszony jest, bardzo często, na ogromne obszary.

Wypalanie traw i zarośli powoduje bardzo negatywne skutki – szkodzi ludziom, niszczy rośliny, zabija zwierzęta.
Oto najistotniejsze powody, dla których nie wolno wypalać traw i zarośli:

 - Podczas spalania powstaje dym zawierający bardzo wiele szkodliwych dla zdrowia substancji (pyły i gazy) tym bardziej, że w wielu miejscach znajdują się dzikie wysypiska odpadów, które także ulegają spalaniu. Niektóre z substancji, znajdujących się w dymie, są rakotwórcze. Dym rozprzestrzenia się na duże odległości i jest przez nas wdychany, a w konsekwencji doprowadza do podrażnień i chorób układu oddechowego, układu krwionośnego, oczu oraz różnych alergii.

- Osoby znajdujące się w obszarze pożaru (celowo lub przypadkowo) są narażone na zatrucie dymem, poparzenia a nawet na śmierć w płomieniach, szczególnie przy gwałtownych podmuchach wiatru.

- Bardzo często dochodzi do przedostania się ognia do lasu lub zabudowań, główne podczas silnego wiatru.

- Wyjeżdżające do pożarów jednostki straży pożarnej zużywają sprzęt i tracą czas, a może się zdarzyć, że będą w tym samym momencie potrzebne w innym miejscu.

- Wypalanie traw w pobliżu dróg bardzo ogranicza widoczność, ponadto dostający się do wnętrza samochodu dym podrażnia oczy i pogarsza samopoczucie kierowcy, co często jest przyczyną poważnych wypadków drogowych.

- Niszczone są legowiska zwierząt, w tym głównie gniazda ptaków, często z jajami lub pisklętami.

- W glebie, na skutek wzrostu temperatury, zabijane są dżdżownice, które poprawiają strukturę gleby, niszczone są mikroorganizmy, niektóre pierwiastki oraz warstwa próchnicy, wszystko to pogarsza jakość gleby radykalnie zmniejszając jej żyzność. Na wypalonych łąkach zanikają niektóre rośliny (np. motylkowe) natomiast powszechnie pojawiają się chwasty – mają mniejsze wymagania glebowe.

- W wielu miejscach znajdują się śródpolne zadrzewienia, gdzie wiele osób zbiera grzyby, po spaleniu takiego miejsca zamiast zielonych brzóz będą sterczały czarne, uschnięte i połamane patyki, wśród których próżno będzie szukać grzybów.

Należy także przypomnieć, że wypalanie traw jest niezgodne z prawem.

Rolnicy ubiegający się o dopłaty bezpośrednie do gruntów rolnych muszą pamiętać, że na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 marca 2007 r. w sprawie minimalnych norm (Dz. U. z 2007 r. nr 46 poz. 306) zabrania się wypalania gruntów rolnych, a utrzymywanie wszystkich gruntów rolnych zgodnie z normami jest jednym z warunków otrzymania takiej płatności – art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej (Dz.U. z 2007 r. nr 35 poz. 217 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2004 r. nr 92 poz. 880 z późn. zm.) zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Jeżeli ktoś nie przestrzega powyższego zakazu podlega w związku z art. 131 ww. ustawy karze aresztu albo grzywny.

Nie pozwólmy, aby wiosna kojarzyła się z nieprzyjemnym zapachem spalenizny, kłębami czarnego dymu, łuną ognia widzianą wieczorem na horyzoncie oraz spalonymi na czarno połaciami terenu. Niech wiosna się kojarzy z zapachem rozkwitających na zielono drzew i kwiatów, wesołym śpiewem skowronka i dodającym energii do życia ciepłem słońca. Inspektor ds. ochrony środowiska Chwist Grzegorz