Skróty klawiszowe:

Pokaż moduł: Skróty klawiszowe.

Strona wykorzystuje pliki cookies.
Dowiedz się więcej...

Gmina i Miasto Koziegłowy

Gmina i Miasto Koziegłowy

Koziegłowy organizowane były na prawie niemieckim. Wytyczono sieć ulic i rynek w kształcie prostokąta. W środku rynku znajdował się ratusz, a wokół drewniane domy mieszczan. Miasto miało charakter otwarty i było w przeważającej mierze drewniane. Częściowo murowaną budowlą był kościół parafialny, przy którym funkcjonowały instytucje społeczne o charakterze charytatywnym. W granicach miasteczka znajdowało się 600 ha gruntów rolnych. Okolica stanowiła bazę surowcową dla rzemiosła spożywczego, tekstylnego i drzewnego. Kupcy utrzymywali ożywione kontakty ze Śląskiem; blisko mieli do Prus.

Bez większych problemów życie społeczno-gospodarcze rozwijało się w złotym wieku XVI. Biskupi krakowscy dbali o miasteczko krępując jednak swobodę lokalnej szlachty. Po przejściowym regresie, pod koniec XVIII wieku, następuje ożywienie rzemiosła i handlu. Dniem targowym był czwartek. Handlowano żywym inwentarzem, zbożem i nabiałem, a także wyrobami miejscowych rzemieślników.

Po przyłączeniu Koziegłów do Rzeczpospolitej, król Stanisław August Poniatowski wydał 27 kwietnia 1792 r. przywilej dla miasta potwierdzający wcześniej nadane mu przez biskupów krakowskich przywileje.

Wydarzenia polityczne przełomu XVIII i XIX w., a także rozwój kapitalizmu powodują kolejne perturbacje związane z rozwojem okolicy. Budowa kolei warszawsko-wiedeńskiej pozostawia Koziegłowy i okolicę na uboczu. W czasie rozbiorów mieszkańcy Koziegłów uczestniczą w życiu całego kraju i dzielą jego los. Pamięć o uczestnikach walk niepodległościowych stanowiła oparcie dla rozwoju świadomości narodowej. Koziegłowy mocno odczuły zniszczenia wojenne spowodowane potopem szwedzkim, przemarszem wojsk konfederatów barskich i rosyjskich, które mocno obciążyły mieszkańców.

Przed wymarszem Napoleona na Moskwę Koziegłowy własnym kosztem wystawiły oddział gwardii narodowej, który w kampanii 1812 r. walczył pod rozkazem gen. Jana Henryka Dąbrowskiego. Biorą udział w Powstaniu Listopadowym i Powstaniu Styczniowym. W 1870 r. Koziegłowy wskutek reopresji utraciły prawa miejskie.

Latem 1914 r. Koziegłowy leżące w strefie przygranicznej zostały zajęte przez Niemców. Okupowali oni gminę do końca wojny w 1918 r. Miasto i okolice długo nie mogły podźwignąć się z nędzy spowodowanej działaniami  wojnnymi i epidemiami. Po odzyskaniu niepodległości, osada otrzymała własną administrację, ale bez praw miejskich. Stanowiła siedzibę zarządu Gminy Koziegłowy i Gminy Rudnik Wielki. Panujące warunki zmusiły wielu mieszkańców do wędrówek za pracą i chlebem. Pozostała ludność swój byt opierała - tak jak wcześniej - na rzemiośle, chałupnictwie, handlu i rolnictwie.

Oświata i kultura znajdowały się w wielkim kryzysie. Z biegłem lat jednak i w tym sektorze sytuacja uległa powolnej poprawie. Zajęła się tym Polska Macierz Szkolna. Rozpowszechniono czytelnictwo, głównie gazet rolniczych.

Od 1 września 1939 r. w Koziegłowach słychać było odgłosy toczących się na granicy walk. Z dniem 8 października 1939 r. gmina została wcielona do Rzeszy. Rozpoczęła się okupacja z całym koszmarem tamtych lat - terrorem, eksterminacją, wysiedleniami, wyzyskiem gospodarczym. Mieszkańcy odpowiedzieli ruchem oporu. Powstały oddziały Armii Krajowej i Gwardii Ludowej. Działalność ich ograniczona była jednak przez szkołę żandarmerii i szkołę tresury psów. Rozpoczęto tajne nauczanie, prowadzono różne formy podziemnej pracy kulturalno-oświatowej.

W listopadzie 1949 r. przywrócono Koziegłowom prawa miejskie. Prawie natychmiast powołano nowe organy władzy i urzędy państwowe. Uruchomiono polskie szkoły, podjęto próby uspołecznienia gospodarki. Miasto stało się centrum społeczno-gospodarczym i kulturalno-oświatowym regionu. Posiadało bowiem najlepszą bazę lokalową, dobre położenie komunikacyjne, zagospodarowane centrum z instytucjami o charakterze usługowym, handlowym i kulturalno-oświatowym.

Po zmianach administracyjnych z 1976 r. Gmina i Miasto Koziegłowy pod względem powierzchni i ludności zajmowała w dawnym województwie częstochowskim drugą pozycję.

Wiadomości zaczerpnięto z publikacji dr Józefy Wiśniewskiej

Najnowsze aktualności

Kalendarz

Logo serwisu.

E-mapa

Logo serwisu.

Galeria

Logo serwisu.

Filmy

Logo serwisu.

Mapa inwestycji

Logo serwisu.

Wyszukaj na stronie

Twoja przeglądarka internetowa, bądź system operacyjny, nie wspierają lektora w polskiej wersji językowej.

Uruchom

Wstrzymaj

Przewiń animację o jedno pole w lewo.

Przewiń animację o jedno pole w prawo.

Ukryj moduł.